El tango de la guardia vieja

La última novela de Arturo Pérez Reverte. Cuando hace unos días le vi en tv explicándoles a un par de compadres como había escrito la novela, m'emocionaba. Me emociona cuando una persona vive con tanta intensidad su profesión, y en este caso mucho más porqué hace unos años, cuando estaba tan de moda, vi una película basada en una de sus novelas de capa y espada. Y tengo que confesar que a pesar de mi circumspección me tocó la fibra sensible y empecé a indagar sobre el autor y sus obras. Entonces uno de mis sobrinos dotado especialmente para la escritura, me dijo que se había leído todo lo de Pérez Reverte. Leí algunas colaboraciones en prensa, y me gustaron, su prosa tenía garra y desparpajo junto con ese algo del saber hacer. "Con ánimo de ofender" terminó con mis reservas. Decididamente me había conquistado. Así que cuando vi este último libro, con ese título tan sugerente y esa portada, caí en la tentación.

Desde que empecé esta novela no la pude dejar. No es perfecta, una obra perfecta se da muy pocas veces en literatura, aun viniendo los grandes maestr@s, como en este caso, pero es muy buena.

Claro que no le estoy haciendo publicidad, el señor Pérez Reverte ya no la necesita, y menos de una persona anónima como yo. Lo comento por si alguien no puede resistir la tentación de leerla, sepa que es una buena idea, pasará unos días inolvidables con los tangos, las peripecias del salao, el espledor de la protagonista. En fin...señor escribidor, per molt anys.  


Comentaris

Entrades populars d'aquest blog

Cada dia, un conte: L'excursió, de Sergi Pàmies